Zapamiętujemy gwiazdy zarówno ze względu na ich niezatarty wpływ na ich branże, jak i czasami ze względu na dramaty w ich życiu osobistym. W przypadku modelki i aktorki Marilyn Monroe, będącej tematem nowego fabularyzowanego filmu o jej życiu zatytułowanego „Blondynka”, jej życie osobiste często miało wpływ na jej karierę zawodową. Jej zakulisowe romanse często miały pierwszeństwo przed jej relacjami na ekranie. Jej przedwczesna śmierć również przypieczętowała jej miejsce w historii gwiazd filmowych.
Trochę historii o życiu i karierze Marilyn Monroe
Według magazynu Smithsonian, Marilyn Monroe urodziła się w Los Angeles 1 czerwca 1926 roku. Jej prawdziwe nazwisko brzmiało Norma Jean Mortensen. Matka Monroe cierpiała na schizofrenię paranoidalną i trudności finansowe, a jej ojciec był nieobecny, więc była przenoszona między rodzinami zastępczymi i opiekunami, dopóki nie poślubiła 21-letniego mężczyzny o imieniu Jim Dougherty w wieku 16 lat, a następnie rozpoczęła się jej kariera jako ikony mody, w tym stroje kąpielowe vintage, body vintage, biustonosze, ale także sukienki vintage.
Jej kariera modelki, a przede wszystkim ikony mody XX wieku rozpoczęła się w wieku 18 lat, po tym jak fotograf zauważył ją pracującą w fabryce amunicji. Jej małżeństwo rozpadło się wraz z jej rosnącą sławą w tak zwanym branży mody vintage.
W 1946 roku 20th Century-Fox zaproponował jej udział w filmach. Grała małe role femme fatale i kochanek, aż do momentu, gdy dostała swój wielki przełom jako bohaterka różnych klasycznych filmów, takich jak „Jak poślubić milionera” i „Mężczyźni wolą blondynki”, oba wydane w 1953 roku.
W 1954 roku poślubiła legendę baseballu Joe DiMaggio, ale rozwiedli się po ośmiu miesiącach. Następnie poślubiła dramaturga Arthura Millera (znanego ze „Śmierci komiwojażera” i „Tygla”), ale rozwiodła się z nim w 1961 roku. Zgodnie z
historią, ich rozwód nastąpił na tydzień przed premierą jej ostatniego filmu, „The Misfits”, do którego Miller napisał scenariusz.
Kariera Monroe była krótkotrwała, ale pozostaje niezapomnianą postacią ekranową. W 2000 roku Joyce Carol Oates opublikowała fabularyzowaną wersję życia Monroe w „Blonde”, która została zaadaptowana przez Netflix na film fabularny o tym samym tytule z Aną de Armas w roli głównej. Film
ponownie wzbudził zainteresowanie opinii publicznej życiem Monroe, a także jej przedwczesną śmiercią.
Wpływ Monroe na modę
Wieczorem 15 września 1955 roku, około 1 w nocy, legendarna ukochana Hollywood, Marilyn Monroe, czekała na podmuch wiatru. Świat nie wiedział, że bryza, która nadeszła, całkowicie ją oczaruje na nadchodzące dziesięciolecia. Sukienka Marilyn trzepotała na wietrze, a ona w swoim uroczym, młodym akcencie powiedziała: „Czy to nie jest pyszne?”. Świat się z tym zgodził. W końcu Marilyn ledwo mogła usłyszeć sygnały reżysera ponad gwarem gwizdów i okrzyków publiczności.
Produkcja rozpoczęła się od „The Seven Year Itch”, klasycznej komedii romantycznej, w której Marilyn zagrała kobietę, której mąż był kuszony, by przespać się z ich uwodzicielską sąsiadką. Marilyn zagrała uwodzicielską sąsiadkę, „Dziewczynę”, zmysłową blond modelkę w trasie dla marki pasty do zębów. Film i jej rola zostały w dużej mierze zapomniane, ale jej strój stał się branżowym standardem dla kultowych sukienek. Ramiączka jej białego kostiumu z kantarem wyginały się w talii i składały w ręcznie robione plisy. Sukienki Marilyn vintage zostały uniesione przez gorące podziemne powietrze, a delikatny materiał przylgnął do jej skóry jak stopiony wosk.
Ubranie było pomysłem projektanta mody Williama Travilli. Po tym, jak strój Marilyn stał się wirusowy, imitacje sprzedawały się jak ciepłe bułeczki w kolejnych miesiącach. Ogromny baner przedstawiający uśmiechniętą aktorkę w jej kultowym stroju został zainstalowany nad Times Square. Nowojorczycy spoglądali w górę, aby zobaczyć ten odważny baner, a dziennikarze pytali ich o wrażenia. Pewna pokojówka w brzydkiej jutowej sukience nie zgodziła się z tym, pytając:
„Co ona ma takiego, czego nie mają inne kobiety, które zdecydowały się nie pokazywać?”. Ostatecznie odkryliśmy odpowiedź na ten dylemat. Był to po prostu początek rewolucji Marilyn w świecie modelingu i mody. W czasach, gdy królowały kołnierzyki Peter Pan, dopasowane szaliki i torebki, zrewolucjonizowała modę, czyniąc ją bardziej zgodną z ludzką formą. Akceptacja zmysłowego, krągłego ciała Monroe była prawdopodobnie jednym z jej największych wkładów w świat piękna i stylu.
William Travilla, architekt kultowego już „białego” stroju, po raz pierwszy nazwał swoje arcydzieło „tą głupią małą vintage dress„. Nie miał pojęcia, że jego dzieło stanie się najczęściej naśladowanym strojem wszechczasów. Jak na ironię, nikomu nie udało się poprawnie odtworzyć replik. Travilla twierdził, że ubrania nie były białe, ale raczej w odcieniu zbliżonym do bieli. Ubrania sfotografowane w bieli wyglądałyby zbyt szaro w oświetleniu z lat 50-tych.
Jak umarła Marilyn
Monroe
?
W niedzielę 5 sierpnia 1962 r. Marilyn Monroe została znaleziona martwa z powodu przedawkowania tabletek nasennych w swoim domu w Brentwood, według Los Angeles Times. 36-latka zadzwoniła do swojego psychiatry poprzedniej nocy, skarżąc się, że nie może spać.
Jej gosposia zauważyła, że światło w sypialni aktorki było włączone około 3 nad ranem. Kiedy Monroe nie reagowała na pukanie do drzwi sypialni, gosposia zadzwoniła do psychiatry Monroe, który wybił okno i wszedł do pokoju, gdzie znalazł nieprzytomną Monroe. Jej psychiatra zadzwonił do lekarza, który faktycznie przepisał Monroe tabletki nasenne, a ten stwierdził zgon Monroe po przyjeździe.
W artykule Los Angeles Times przeprowadzono wywiady z przyjaciółmi Monroe, zszokowanymi jej śmiercią i twierdzącymi, że jej śmierć była wypadkiem, a nie samobójstwem. Pat Newcomb, bliski przyjaciel Monroe i jej publicysta, powiedział, że oboje planowali pójść do kina następnego dnia. Jego prawnik powiedział również, że Monroe obiecała spotkać się z nim w poniedziałek.
W chwili śmierci kariera Monroe nieco się zatrzymała. Jej dwa ostatnie filmy, „Kochajmy się” i „Odmieńcy”, w których wystąpiła w najlepszych strojach vintage swojej epoki, najwyraźniej nie poradziły sobie dobrze w kasie. Jednak, jak donosi Los Angeles Times, jej kariera kwitła. List od twórcy „Mężczyźni wolą blondynki”, który chciał, aby zagrała główną rolę w nowym musicalu, został znaleziony na stole w jej domu.
Mimo krótkiej kariery, Monroe zagrała w 23 filmach, a nawet założyła własną firmę produkcyjną, aby uzyskać większą kontrolę nad swoimi rolami i wynagrodzeniem w czasach, gdy kobiety w Hollywood musiały ugiąć się pod żądaniami dużej liczby mężczyzn stojących na czele przemysłu filmowego.
Jakiego wzrostu była Marilyn
Monroe
?
Marilyn Monroe była średniego wzrostu, mierzyła 1,80 m. Moda Christiana Diora z lat 50-tych pomogła uczynić ją sławną. New Look Christiana Diora, zaprezentowany w 1947 roku, na nowo zdefiniował garderobę kobiet w latach 50-tych, ale bez wątpienia był ikoną nadchodzącej dekady. Po latach ucisku mody i racjonowania tkanin podczas II wojny światowej, moda damska powróciła i wyglądała lepiej niż kiedykolwiek.
Po wojnie moda lat 50. przeniosła styl z salonów na ulice, ponieważ wynalazki w łatwych w pielęgnacji tkaninach i szybszych systemach produkcyjnych stworzyły nowe sylwetki dla mas.
Bycie modnym nie było już koncepcją zarezerwowaną dla bogatych i chociaż rozkwit stylu ulicznego nie został jeszcze osiągnięty na scenie mody lat 60-tych, styl był bardziej dostępny niż kiedykolwiek.
Monroe i jej ponadczasowa sukienka vintage
W maju 1962 roku pewne wykonanie znanej melodii przekształciło piosenkę, którą ludzie słyszeli śpiewaną niezliczoną ilość razy, w historyczny moment. Zapierające dech w piersiach, uwodzicielskie wykonanie „Happy Birthday” przez Marilyn Monroe podczas imprezy na cześć prezydenta Johna F. Kennedy’ego pozostaje najsłynniejszym wykonaniem tej piosenki wszechczasów – i prawdopodobnie najsłynniejszą ze wszystkich piosenek wszechczasów!
Wykonanie Monroe było prawdziwie kultowe, tak bardzo, że zapierająca dech w piersiach klasyczna sukienka, którą miała na sobie, stała się historycznym elementem mody, który sprzedał się w milionach egzemplarzy. Dziś ta legendarna sukienka vintage powraca do wiadomości po tym, jak Kim Kardashian założyła ją na galę Met w 2022 roku, ale co tak naprawdę o niej wiemy? Zanim przejdziemy do szczegółów słynnej sukienki, porozmawiajmy o wydarzeniu, które uczyniło ją historią.
Kiedy Marilyn Monroe zaśpiewała „Happy Birthday, Mr. President”? Prezydent”
Marilyn Monroe zaśpiewała „Happy Birthday, Mr. President” 19 maja 1962 roku, podczas zbiórki pieniędzy dla JFK i Demokratycznego Komitetu Narodowego.
Zbiórka odbyła się w Madison Square Garden, dziesięć dni przed 45. urodzinami Kennedy’ego. Po tym, jak Peter Lawford, szwagier Kennedy’ego, dokonał kilku „fałszywych” przedstawień, w których Monroe się nie pojawiła, a niektórzy członkowie publiczności zaczęli wątpić w jej obecność, w końcu przedstawił ją naprawdę. Wyszła na scenę, zdjęła białe futro, odsłaniając zapierającą dech w piersiach starą sukienkę markizy i dała słynny występ.